Pośród zalewu dramatów wywołujących „dopaminę”… Nisza, którą „powoli” przekopuje się [D: Broadcast View]

Nieuleczalnie chora na raka pacjentka odkrywa, że ​​jej najlepsza przyjaciółka i jej mąż mają romans, po czym zostaje zamordowana podczas kłótni. Jednak gdy zaczęło się jego drugie życie, ludzie nie mogli się doczekać jego orzeźwiającej zemsty.

Wszystkie wspomniane treści znalazły się w pierwszym odcinku dramatu tvN „Wyjdź za mąż”. Ten dramat, który burzliwym rozwojem w pierwszym odcinku szybko doszedł do sedna, dał widzom poczucie przyjemności, gdy Kang Ji-won (w tej roli Park Min-young), która rozpoczęła swoje życie w drugim odcinku, mści się na męża i najlepszego przyjaciela i zaczyna żyć inaczej niż dotychczas. Jest prezentowane.

Niektórzy mówią, że bardziej przypomina to poranny dramat niż weekendowy. Na początku dramatu Kang Ji-won w milczeniu znosi poważne znęcanie się ze strony męża i teściowej, a proces wywoływania kryzysu, taki jak pojawienie się w sukience na zjeździe klasowym, aby pokazać zmianę w przyjaciółka, która ją ignoruje, została skrytykowana jako nieco przesadna i staromodna. Istnieje również możliwość jego otrzymania. Odnotowuje jednak oglądalność na poziomie ponad 7%, a recenzje mówią, że zdecydowanie warto go obejrzeć, przeklinając.

Ponadto naturalnym staje się, że w serialach takich jak „Maestra” czy „Mój szczęśliwy koniec” aktywnie wykorzystuje się prowokacyjne tematy, takie jak nieuleczalne choroby, cudzołóstwo czy pozamałżeńska ciąża, aby przyciągnąć uwagę widzów.

Pewną rolę odgrywają także dzieła dostarczające „cydru”, jednocześnie odświeżająco oddające proces „realizacji sprawiedliwości” głównych bohaterów. Wcześniej film „Strong Woman Gangnam-wkrótce”, który radośnie przedstawia proces trzech matek i córek z niezwykłą siłą stawiających czoła nowemu przestępstwu narkotykowemu w Gangnam, cieszył się dużym zainteresowaniem widzów, a w obecnie emitowanym „Kwiatach, które kwitną nocą” zamężna wdowa pokazywana jest nocą. Noszenie maski i wspinanie się po ścianie. Podobnie jak matka i córka Kang Nam wkrótce walczą o sprawiedliwość, w tym walczą z organizacjami porywającymi i handlującymi dziećmi.

Przekazywanie lekkich treści szybko i w przyjemnej atmosferze stało się receptą na sukces małego ekranu, natomiast dramaty, które poprzez konsekwentny rozwój dążą do głębi przekazu, wbijają się w tę lukę. Choć spotyka się z negatywnymi reakcjami w rodzaju „jest jak słodki ziemniak”, to jednak otrzymuje wsparcie, zapewniając komfort widzom zmęczonym prowokacyjnymi dziełami.

Dramat tvN „Welcome to Samdali”, który opowiada historię Samdala (w tej roli Shin Hye-sun), który pewnego dnia traci wszystko i upada, powraca w objęcia rodzinnego miasta z Yongpilem (w tej roli Ji Chang-wook), który rozkoszował się strumieniem i łapie oddech, to dramat „uzdrawiający”. Zwrócono na to uwagę jako dramat.

Niektórzy widzowie w dalszym ciągu narzekali, że jest „słodką babą”, ponieważ nie udało się zemścić na młodszej fotografce, która ją zdradziła, ukradła jej chłopaka, a nawet ukradła portfolio Samdal. W ciągu trzech miesięcy proces Yongpila rozwiązujący nieporozumienia, które narosły od czasu pokolenia jego rodziców i ponownego nawiązania kontaktu, nie przebiegał gładko.

Jednak odkrywając krok po kroku splątane historie, „Witajcie w Samdali” zapewniło głębszy poziom komfortu, dotykając serc nie tylko pary Yongpil i Samdal, ale także ich rodzin i mieszkańców wioski. Trwałe wrażenie pozostawione przez czystą miłość pary Samdal i Yongpil, którzy nie stracili wiary w siebie i wytrwali w swojej miłości do końca, nie mogło powstrzymać się od wzrostu.

„Powiedz mi, że mnie kochasz”, który nie wzbudził większego zainteresowania w ENA, również otrzymał mocne wsparcie fanów, przekazując w poruszający sposób powolne, spokojne, ale potrzebne przesłanie. To melodramat opowiadający o cichej miłości pomiędzy Cha Jin-woo (w tej roli Jung Woo-sung), malarzem mówiącym rękami, a aktorką Jeong Mo-eun (w tej roli Shin Hyun-bin), która słucha sercem . Chociaż komunikują się za pomocą języka migowego, rozumieją się głębiej, podobnie jak para Jin-woo i Mo-eun. Było to dzieło, które sprawiło, że widzowie skupili się także bardziej na znaczeniu komunikacji między dwojgiem ludzi.

Zamiast pogłębiać relacje między dwojgiem ludzi poprzez kryzys i konflikt, jest to dzieło, które poprzez subtelne zmiany w emocjach przekazuje, czym jest komunikacja i miłość. W związku z tym został wybrany jako „dramat, który trudno streścić lub obejrzeć na raz”. Zamiast tego jest to utwór, który pozwala głębiej zanurzyć się w dramacie i poczuć towarzyszące mu emocje, a swój finał osiągnął poprzez zdobywając modyfikator „dobrze wykonany melodramat”.

Jung Woo-sung powiedział o tym dramacie, który dokonał nieco innego wyboru niż formuła sukcesu współczesnych dramatów: „Własność czy konsumpcja. Myślę, że to jest różnica. Czy będzie to dramat, który można pochłonąć i szybko zapomnieć, czy będzie to dramat, który można oglądać z biegiem czasu? Myślę, że to jest różnica. Oczywiście wolę to drugie” – stwierdził. „Istnieje także energia dostarczana przez dramaty, którą można skonsumować. Takie rzeczy istnieją takimi, jakie są, a takie dramaty wydają się mieć swoje własne znaczenie. „Myślę, że bezstronna kultura jest ważna” – powiedział, wskazując, dlaczego potrzebna jest praca charakteryzująca się różnorodną atmosferą.